di Marco Anneo Lucano

iam gelidas Caesar cursu superauerat Alpes ingentisque animo motus bellumque futurum ceperat. ut uentum est parui Rubiconis ad undas, ingens uisa duci patriae trepidantis imago clara per obscuram uoltu maestissima noctem turrigero canos effundens uertice crines caesarie lacera nudisque adstare lacertis et gemitu permixta loqui: 'quo tenditis ultra? quo fertis mea signa, uiri? si iure uenitis, si ciues, huc usque licet.' tum perculit horror membra ducis, riguere comae gressumque coercens languor in extrema tenuit uestigia ripa. mox ait 'o magnae qui moenia prospicis urbis Tarpeia de rupe Tonans Phrygiique penates gentis Iuleae et rapti secreta Quirini et residens celsa Latiaris Iuppiter Alba Vestalesque foci summique o numinis instar Roma, faue coeptis. non te furialibus armis persequor: en, adsum uictor terraque marique Caesar, ubique tuus (liceat modo, nunc quoque) miles. ille erit ille nocens, qui me tibi fecerit hostem.' inde moras soluit belli tumidumque per amnem signa tulit propere: sicut squalentibus aruis aestiferae Libyes uiso leo comminus hoste subsedit dubius, totam dum colligit iram; mox, ubi se saeuae stimulauit uerbere caudae erexitque iubam et uasto graue murmur hiatu infremuit, tum torta leuis si lancea Mauri haereat aut latum subeant uenabula pectus, per ferrum tanti securus uolneris exit. fonte cadit modico paruisque inpellitur undis puniceus Rubicon, cum feruida canduit aestas, perque imas serpit ualles et Gallica certus limes ab Ausoniis disterminat arua colonis. tum uires praebebat hiemps atque auxerat undas tertia iam grauido pluuialis Cynthia cornu et madidis Euri resolutae flatibus Alpes.

Link al testo completo